Σχετικά με εμάς

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πάτμο, μετά το Λύκειο συνέχισα τις σπουδές μου σε ιδιωτικό ΙΕΚ στην Αθήνα, όπου και αποφοίτησα ως προγραμματιστής αναλυτής ηλεκτρονικών υπολογιστών. Για μικρό χρονικό διάστημα εργάστηκα στο αντικείμενο που σπούδασα.
Η κεραμική-αγγειοπλαστική ήταν κάτι που από μικρό παιδί με ενθουσίαζε, για μια δεκαετία και πλέον ήμουν μαθητής του αείμνηστου καλλιτέχνη-κεραμίστα, Ζώρα Φετκό. Δίπλα του, «δεν» έμαθα πολλά πράγματα αλλά το σπουδαιότερο όλων, έμαθα να μαθαίνω.
Εδώ και αρκετά χρόνια, ως ελεύθερος επαγγελματίας, διατηρώ εργαστήριο ειδικών κατασκευών με μεγάλη ποικιλία  υλικών, όπως πηλό, μέταλλα, φυσητό γυαλί, ξύλο, πέτρα, συνθετικά κλπ.
Από τα σχολικά μου χρόνια ήμουν «χωμένος» στα κοινά χωρίς «τίτλους». Κάποιες φορές είτε μόνος είτε με φίλους καταφέραμε να παράξουμε σημαντικό έργο για το νησί μας ή να σταματήσουμε ασχήμιες που γινόταν σε αυτό· ποτέ δεν γύρισα το κεφάλι για να μην τις δω και να μην πάρω θέση γι’ αυτές.
Όντας πρόβατο σε μια κοινωνία που επιλέγει την ευκολία της, επιλέγω να είμαι το μαύρο (έτσι άλλωστε με χαρακτηρίζει και η κοινωνία της Πάτμου) και τον δύσκολο δρόμο.
Θεωρώ πως, ο μεγαλύτερος εχθρός του νησιού μας είναι το Real estate-τσιμέντο. Πρέπει πάραυτα να σταματήσει .

Πολλές φορές τα πράγματα είναι αλλά δεν φαίνονται και άλλες τόσες φαίνονται αλλά δεν είναι.

Γεννήθηκα στην Τασκένδη, κόρη Πολιτικού Πρόσφυγα. Σπούδασα στη Μόσχα πιάνο και από το 1983 ήρθα στην Ελλάδα, τη δεύτερη πατρίδα μου. Δούλευα σε Δημόσιο Οργανισμό διδάσκοντας πιάνο και ασχολήθηκα με τα κοινά στον χώρο εργασίας μου. Μου αρέσει να ταξιδεύω, να κάνω πεζοπορίες, να παίζω τένις και να περιβάλλομαι από φίλους. Από το 1986 είμαι παντρεμένη με τον Δημήτρη Φωκιανό που κατάγεται από την Πάτμο και από τότε ερχόμαστε στο νησί ανελλιπώς. Εδώ περνούσαμε τα καλοκαίρια με τα παιδιά μας. Έχουμε σπίτι στο Γροίκο και είμαστε δημότες Πάτμου. Την λατρεύω την Πάτμο και το κάθε τι που συμβαίνει εδώ δεν με αφήνει αδιάφορη. Αυτός είναι και ο λόγος που με κάποιους ανθρώπους με τις ίδιες ανησυχίες ενωθήκαμε, γίναμε φίλοι και δημιουργήσαμε ένα περιβαλλοντικό σύλλογο, τον Ιππόκαμπο, με σκοπό να διατηρήσουμε όσο μπορούμε την ιδιαίτερη αύρα του νησιού μας, τις γραφικές και αγνές του παραλίες, τη λιτή ομορφιά των παραδοσιακών της οικισμών.

Ονομάζομαι Νικόλαος Νικολόπουλος και είμαι 31 ετών. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα όπου και σπούδασα στη σχολή Μηχανικών του Εμπορικού Ναυτικού. Αφού μπαρκάρησα ως μαθητευόμενος , για 14 μήνες σε φορτηγά καράβια 45.000 και 81.000 τόνων μετακόμισα τελικά στην Πάτμο όπου και ίδρυσα με τη σύντροφό μου βίγκαν-φυτοφαγικό-βιολογικό εστιατόριο και παντοπωλείο.
Ασχολούμαι με τη συλλογική ζωή από τα 19 μου ενεργά, ως δραστήριο μέλος, συνελεύσεων γειτονιάς και αυτό-διαχειριζόμενων κοινωνικών κέντρων στην Αθήνα. Το ενδιαφέρον για τη συλλογική ζωή με έχει ακολουθήσει και  στην Πάτμο όπου ζω μόνιμα τα τελευταία 6 χρόνια εργαζόμενος στην επιχείρησή μας. Μαζί με αυτό με έχει ακολουθήσει και η ανάγκη μου για αυτό-βελτίωση προς το δρόμο της άσκησης της ελάχιστης δυνατής βίας προς το περιβάλλον μου και της μέγιστης δυνατής αποτελεσματικότητάς μου, προς τον ανώτερο ιδεατό στόχο που θέλω να πραγματώσω: την ολόψυχη υπηρεσία προς το συλλογικό Είναι.
Στην Πάτμο, τα τελευταία τρία χρόνια έχω συνδιοργανώσει καλέσματα για την τόνωση της τοπικής αλληλεγγύης και της αλληλο-συνεργασίας, έχω επιχειρήσει τη δημιουργία κοινοτικού λαχανόκηπου, ένα εγχείρημα που είναι ακόμη σε διαδικασία υλοποίησης. Έχω συνδιοργανώσει συλλογικό μαγείρεμα στην κεντρική πλατεία της Σκάλας με την Κοινωνική Κουζίνα του Άλλου ανθρώπου με ταυτόχρονο μοίρασμα δωρεάν φαγητού και διαφόρων βασικών ειδών σε συνανθρώπους μας στο νησί,  έχω ασχοληθεί και ασχολούμαι ενεργά με το ζήτημα της κακομεταχείρησης των μη ανθρωπίνων ζώων στο νησί και της αφύπνισης της αληθινής και πανπεριεκτικής φιλοζωικής συνείδησης στους συντοπίτες μου αλλά και τους επισκέπτες του νησιού. Ταυτόχρονα μέλημά μου είναι να βοηθήσω τους ανθρώπους του τόπου μου αλλά και τους επισκέπτες να συνειδητοποιήσουν πως με το να καταναλώνουν ζωικά προϊόντα οποιουδήποτε είδους, στην πραγματικότητα συμβάλλουν στην υπέρμετρη κακοποίηση που ασκεί στο περιβάλλον η κτηνοτροφία, ακόμη και του ‘’ρομαντικού’’ παλιού καιρού, όπως αυτή που έχουμε στο νησί μας, με προβλήματα όπως η ερημοποίηση της γης, η δυσανάλογη κατανάλωση διατροφικών φυτικών πόρων και φρέσκου νερού, σε σχέση με το τελικό αποδιδόμενο θερμιδικό αποτέλεσμα, η αποψίλωση των τελευταίων δασών του πλανήτη, η παγκόσμια πείνα, η παγκόσμια υγειονομική κρίση, η κατασπατάληση των χρημάτων των δημοσίων ταμείων και πολλά άλλα. Επίσης, είμαι συνδιοργανωτής του Φεστιβάλ Οικολογίας Πάτμου, που έχει ως σκοπό του την αφύπνιση ή τόνωση της περιβαλλοντικής συνείδησης σε ανθρώπους όλων των ηλικιών του νησιού μας, με μία εβδομάδα καθημερινών δράσεων για το τοπικό περιβάλλον, με επίκεντρο το εγχείρημα της αναδάσωσης του λόφου 300 στρεμμάτων του Κουμά, που έχει εκκινήσει η ΑΜΚΕ Κοινωνία των Δέντρων.
Είμαι μέλος της Κοινωνίας των Δέντρων και  του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Πάτμου Ιππόκαμπος. Είμαι βίγκαν- αυστηρός φυτοφάγος τα τελευταία 13 χρόνια και στον ελεύθερό μου χρόνο ασχολούμαι με την άθληση γενικώς αλλά και ως δρομέας  μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων, με τη μουσική, παίζοντας κιθάρα και συνθέτοντας τραγούδια και με τις κατασκευές diy κάθε είδους, επαναχρησιμοποιώντας υλικά από τα απορρίματα των κατοίκων του νησιού.